
Bitkisel İlaçlar ve Kutsal Sanatlar
İnsan Geleneğinin Tıbbı ve Kutsal Sanatları Eski tıp, insanı bir bütün olarak görürdü: dünya ve insan, büyük bir varlık veya bütünlük olarak mükemmel bir ilişki içinde bir arada var olurdu. Hastalık, insanı dünyadan ayırmanın yarattığı çatışmanın neden olduğu, bu sonsuz ilişkideki uyumsuzluk olarak anlaşılırdı. Varlık, sürekli ve var olmayan benliğinde, her şeyle olan neşeli birliğe şiddetle direnir. Karanlık ruhlar, belirli bir varlık biçimiyle desteklenip donatılmış olarak bu yeri alır ve orada acı içinde israf edenlerin enerjisini tüketir. Varlık, coşkulu evliliğinde, sonsuz alevde, Mükemmellikte genişler. Yaşamsal krampın yoğunluğu, tüm varlıkların hepimizin paylaştığı mistik doğanın büyük ilahisinde zevkle haykırmasını sağlar. O’nun dokunuşu mükemmelliğin, sağlığın ve esenliğin okşaması anlamına gelir. O’nun özüne güvenmek ve dinlenmek, varlığımızın engin derinliklerine doğru kendimizi serbest bırakmak huzur